Weer thuis
Lieve Lezers,
Dit is mijn laatste verhaal. We zijn weer thuis!
Gisterenochtend stapten we heel vroeg (5.45 uur) in de bus bij het hotel. Er volgde een lange reis, die voorspoedig verliep, met een ontbijtje en lunch in de trein en een diner in de bus. Er werd gekaart, gelezen, verhalen gedeeldmet elkaar, geslapen, gelachen. Om 21.45 uur kwamen we met de bus aan in Bunnik. Daar stonden manlief en twee dochters klaar om me op te halen. Heerlijk om ze weer te zien en in de armen te sluiten. Het afscheid van de medepelgrims verliep rommelig, ik heb niet iedereen meer kunnen spreken. Gelukkig hebben we de reunie nog!
Ik vind het fijn te horen/merken/lezen dat zoveel mensen mijn blog hebben gelezen en een heleboel herkennen van mijn verhalen en ervaringen!
Vanochtend ging ik met mijn man naar de eucharistieviering in Houten. Het thema was vriendschap met Jezus. Het sloot mooi aan bij de afgelopen week, vooral het lied: "Waar vriendschap is en liefde, daar is God" heb ik de afgelopen week ervaren in Lourdes! Een mooie afsluiting van een fantastische week.
Lourdes is voor mij...
Samen zijn en elkaar helpen
luisteren naar een ander
verdriet delen
een arm om een ander heen slaan als dat nodig is
samen lachen en samen huilen
een stralende lach, maar ook stille tranen
samen bidden en zingen
vriendschap ervaren
verbondenheid voelen
een kaarsje opsteken, bidden voor een ander
kracht ervaren op een bijzondere plek
jezelf leren kennen
God ervaren
dankbaarheid
Avé Maria
heel veel liefs,
Esther
De laatste dag in Lourdes
Lieve Lezers,
Dit is alweer het laatste blog vanuit Lourdes! Morgen reizen we weer naar Houten!
We begonnen vanochtend met een intieme viering in de Joseph-kapel. Het thema van de viering was Liefde. De preek sprak me enorm aan en leek een samenvatting van wat ik deze week allemaal ervaren en beleefd heb. Alsof hij speciaal voor mij geschreven was. De liefde die spreekt uit de verbondenheid die we in Lourdes met elkaar gevoeld hebben. Iedereen zorgt voor elkaar en biedt een helpende hand of een arm om een schouder als dat nodig is. Een luisterend oor kunnen zijn voor een ander, als die zijn verhaal kwijt wilde. Of zelf even tegen iemand ander aanpraten, die voor jou dan weer een luisterend oor heeft. Mezelf weer een stukje beter leren kennen. Ervaren dat ik luisteren naar anderen fijn vind en dat ik daar voor mezelf veel uithaal. Vooral het besef hoe goed ik het heb. Ik ben een gelukkig mens met een lief en compleet gezin, een fijne familie en iedereen is nog in redelijk goede gezondheid!! Wat is er veel leed bij anderen en hoe dapper zijn mensen, daar heb ik enorm veel bewondering voor. Ik heb deze week veel vriendschap en verbondenheid ervaren met mensen die ik vorige week nog niet kende! Hoe bijzonder is dat? Dat is wat Lourdes met je doet!
In de viering van vanochtend sprak de liefde en de boodschap is natuurlijk om de kracht die hier, in Lourdes, is ervaren, uit te dragen naar buiten als we weer thuis zijn. Laura en Renske verzorgden de voorbeden in deze viering.
Vanmiddag gingen we naar Cite Jean Pierre, daar zijn slaapplekken voor mensen die het zich niet kunnen veroorloven om in Lourdes te verblijven. Om hier gebruik van te kunnen maken moet je een brief schrijven naar de pastoor in je eigen parochie, die moet dan een brief schrijven dat je minder bedeeld bent en dan kun je in de cite verblijven. We kregen een rondleiding van een leuke Belg, met een enorm accent. Op het terrein stond een mooi kapelletje. Heel eenvoudig. Vanmiddag heb ik Alie begeleid, omdat "mijn Wil" alvast wilde inpakken en lekker op het terras wilde zitten.
Vanavond was de zegening van alle souveriers die gekocht zijn in Lourdes. Een zegen voor kracht voor de persoon die het souvenier ontvangt, maar ook voor degene die het kado geeft. Na deze zegening zaten we nog even als groep bij elkaar om te bespreken wat Lourdes met ons gedaan heeft en hoe we het ervaren hebben. Enkele uitspraken van pelgrims: Verdriet met elkaar delen. Kracht ontvangen na een zware tijd. Leren omgaan en aanvaarden van ziekte. Verbondenheid voelen met elkaar, elkaar helpen. Dit werd verteld met de nodige emoties en dat leverde bij mij weer emoties (tranen) op.
De rolstoelbegeleiders kregen een mooi speldje van een duifje als bedankje voor hun hulp de afgelopen week. Een lief gebaar. Alle pelgrims kregen een kaarsje om thuis te branden, met een mooi gedichtje eraan.
Hierna dronken we gezamenlijk een drankje en zijn we met een klein clubje nog even naar de grot gegaan en heb ik nog een kaarje aangestoken uit dankbaarheid voor deze prachtige week!
Ik ga nu snel slapen.... straks vroeg op!
Liefs, Esther
Viering bij de grot en op Excursie
Bonjour,
Vandaag een relatief rustige dag. We moesten wel vroeg op voor de viering bij de Grot, onder het beeld van Maria in de Grot. Dit is in de openlucht, bij de grot waar Bernadette de verschijningen van Maria heeft gezien.Het waaide flink en het was fris, maar het zonnetje scheen gelukkig wel. De kaarsen op de grote kaarsenstandaard waren allemaal uitgeblazen door de wind. De viering werd weer voorgegaan door kardinaal Eijk. Alle mensen van het Aartsbisdom Utrecht waren aanwezig, dus het was drukbezocht. Het projectkoor was ook weer van de partij. Het was een mooie viering.
Na de viering ging een groot gedeelte van de mensen (waaronder ik) naar de busopstapplek, voor vertrek naar de Pyreneeën. We hadden gekozen voor een hele dagtocht naar Gavarnie en Pont d" Espanje. Het was een prachtige busreis. De Pyreneeën zijn erg mooi, vooral nu de blaadjes net aan de bomen zijn en alles fris groen is. De zon scheen uitbundig. We reden door dalen, over bergen, langs ravijnen. De eerste stop was bij Gavarnie, een dorpje waar de rivier de Gave doorstroomt. Het laatste dorpjein Frankrijk, 7 km verwijdert van Spanje. We gingen er eerst koffiedrinken en onze lunch nuttigen, daarna mocht iedereen op eigen gelegenheid rondkijken. Ik heb eerst even in het zonnetje gezeten met de bijbel van een reisgenoot, die ook een tekst voor me uitkoos. (nl. Lucas 9) Daarna ben ik nog even langs het water gelopen, over een schattig bruggetje, samen met Janco en Martin. Wil wilde graag genieten van de zon en bleef bij het restaurant.
Daarna ging de reis verder naar Pont d"Espanje. Daar zijn prachtige watervallen van smeltwater dat op verschillende plekken uit de bergen komt stromen. Helaas hadden we hier niet zoveeel tijd. Het was in eerste instantie nog een flinke klim naar boven met de rolstoelen. Gelukkig kreeg ik hulp van Ans, die duwde een handje mee! Boven werden we beloond met een mooi uitzicht op watervallen. Nadat we de dames bij het restaurant hadden neergezet, hebben we op eigen gelegenheid nog even rondgekeken en foto's gemaakt.
Op de terugweg zijn we nog gestopt bij een mooi, oud Romans kerkje van St. Savin, voordat we terugreden naar het hotel.
's Avonds na het diner ben ik eerst even gaan shoppen (souveniertjes voor de thuisblijvers), en daarna nog even naar de lichtprocessie, om deze vanaf boven te beleven, Helaas lukte het niet om hier echt mooie foto's van te maken (wat eigenlijk wel mijn bedoeling was).
Het was weer een mooie dag. Lekker even weg van de Heiligdommen, tijd om even een paar dingen/momenten te verwerken en door te laten dringen. Weer mooie gesprekken gevoerd met medereizigers. Kortom: genoten.
Morgen alweer de laatste dag.
Lieve groeten, Esther
Kruisweg en handoplegging
Hallo allemaal,
Het was alweer een bijzondere dag vandaag. We gaan hier van het ene mooie moment in het andere, het houdt niet op.
We begonnen vanochtend met de internationale Hoogmis in de Pius-X kerk. Er waren ruim 10.000 mensen in de kerk. Dat was echt gigantisch. De Hoogmis werd voorgegaan door kardinaal Eijk. Het openingswoord werd gedaan in verschillende talen (Frans, Duits, Engels, Italiaans, Nederlands). Het grootste gedeelte van de viering was in het Frans. Wat een organisatie kost zo'n viering, om alles soepel en snel te laten verlopen. Want ondanks de 10.000 mensen, duurde de viering toch niet lang. Het koor zong weer prachtig, onze koorgangers waren ook weer van de partij, terwijl ze al om 8.00 uur aanwezig moesten zijn in de kerk! Hulde voor hen, want de viering begon pas om 9.30 uur! Het was mooi om de verbondenheid met mensen uit andere landen te voelen in deze viering. Ik zat naast een Duits echtpaar en raakte voor de viering meteen in gesprek! (kon ik mijn Duits weer even ophalen)
Na de lunch gingen we met 6 mensen van de groep de grote kruisweg lopen. Bij de kruisweg wordt het Iijden van Jesus op Golgotha herbeleefd. Deze grote kruisweg kan niet gelopen worden door rolstoelen, daarvoor is de helling veel te steil. Het was niet druk, we liepen de kruisweg in stilte. De staties worden uitgebeeld door levensgrote beelden. Heel mooi. Bij iedere statie werd er door Laura een korte uitleg gegeven over de statie, daarbij maakte ze een mooie vertaling naar onze week in Lourdes en naar deze tijd. Ze zei een gebed en daarna baden we samen het "Onze Vader" en "Wees Gegroet Maria", gevolgd door een gezongen acclamatie. De stilte (waardoor je terugging naar jezelf), het gebed van Laura en het gezamenlijke bidden en zingen waren prachtig. Ik werd hier erg door geraakt! En de tranen zaten hoog vandaag! Ik had daarna even moeite met de overgang van de stilte naar de drukke winkelstraten.
's Middags was er de viering met handoplegging. De handoplegging is bedoeld om zieken de kracht te geven die ze nodig hebben, om hun ziekte te doorstaan. Maar ook als je niet ziek bent mag je gebruik maken van de handoplegging. De priester geeft dan kracht en liefde door. Het was een mooie viering, met mooi gezang. De handoplegging zelf was indrukwekkend. Hij vond plaats in stilte. De rolstoelduwers gingen achter hun rolstoel staan, ik dus achter Wil. Toen de priester langs kwam, legde ik mijn handen op de schouders van Wil. Zij kreeg de handoplegging. Vervolgens kreeg ik de handoplegging. Tijdens deze handoplegging heb ik gedacht aan mensen in mijn omgeving, die wel kracht kunnen gebruiken momenteel! Ik vond het een emotioneel moment. Daarna zong de zangeres Sonja het Avé Maria. Zo mooi, ik heb het nog nooit zo mooi gehoord....ik was tot tranen toe geroerd! (alweer). Menigeen pinkte een traantje weg. Eigenlijk schieten woorden te kort voor mij om dit gevoel te beschrijven.
's Avonds hebben we met de hele groep de kleine Kruisweg gelopen. De kleine kruisweg is vlak en gemakkelijk te doen met rolstoelen en rollators. We deden ook deze kruisweg in stilte en we liepen/reden van de ene statie naar de volgende. De staties zijn hier uitgebeeld door één wit beeld. Ook heel mooi, heel anders dan de grote kruisweg. Het was mooi om deze kruisweg samen te lopen. Aan het einde werden er 3 wensballonnen opgelaten, daaraan mochten we onze gebeden voor anderen die het nodig hebben meegeven.
Ik merk dat het steeds moeilijker wordt om mijn gevoelens en emoties te beschrijven. Een heleboel emoties zijn moeilijk vast te leggen. Je moet ze zelf ervaren! Ik hoop dat ik toch een beetje over kan brengen hoe ik het allemaal beleef!
Leuk dat er zoveel mensen mijn blog lezen en reageren op verhalen en foto's!
Nu lekker slapen!
Tot ziens, Esther
Lichtprocessie in Lourdes
Bonjour,
Alweer een bijzondere dag in Lourdes! En aangezien het al laat is, houd ik het kort vandaag. Vanochtend hadden we een eucharistieviering in de Pius-X kerk (ondergronds). Een mooie viering, die toch persoonlijk voelde ondanks de enorme ruimte. De kardinaal noemde in zijn preek de Mariale stijl; deze wordt gekenmerkt door liefde en tederheid in contact met anderen. Dit sprak me wel aan.
's Middags ging ik een stadswandeling maken met een groep. (een andere groep ging met het treintje een rondrit maken door Lourdes. Wij volgden de belangrijk plekken van Bernadette in haar leven. Niet helemaal in Chronologische volgorde, want we begonnen met het familiegraf op het kerkhof, boven op de berg. Een prachtige plek met de groene bergen op de achtergrond. Daar hebben we samen het Onze Vader en Wees Gegroet gebeden, om ook onze eigen dierbare doden te herdenken. Hier werd ik door geraakt en dit was even een emotioneel moment voor mij. Verder zagen we de molen waarin Bernadette geleefd heeft, het doopvont (maar niet meer in de originele kerk) en een werkplaats waar beelden gemaakt worden. Een leuke en sportieve middag (ik heb bewondering voor mensen die iedere dag rolstoelen moet duwen. Wat is dat zwaar, vooral berg op en berg af).
's Avonds was de lichtprocessie. Dit was een zeer indrukwekkend schouwspel. Eerst werden we opgesteld. (Ik had vanavond vrijaf om foto's te maken). Rolstoelen vooraan, lopers achteraan, het werd een hele stoet die om 21.00 uur vertrok. In het begin was het nog niet donker, maar toen het donker werd, werd het helemaal een mooi schouwspel. Moeilijk om goed in beeld te krijgen op de foto. Moeilijk om de sfeer te beschrijven, er zijn eigenlijk geen woorden voor. Je moet het beleven, erbij zijn!! Er werd in alle talen door duizenden mensenhet Onze Vader en Wees Gegroet gebeden. Het Ave Maria werd door duizenden mensen gezongen en daarbij gingen de lichtjes de lucht in! Kippenvel. Arie mocht het Onze vader voordragen op de border voor alle mensen. Hier deel van uitmaken is geweldig, je voelt een enorme verbondenheid met elkaar.
Hierna gingen we nog met een aantal mensen naar Jean d'Arc, maar ik vond het er eigenlijk veel te druk na de mooie stilte van de processie. Dus na een wijntje hield ik het voor gezien. Op de terugweg raakte ik in een mooi gesprek verwikkeld, waardoor het alsnog erg laat werd. De persoonlijke gesprekken met mensen zijn bijzonder hier. De ontmoetingen en deze persoonlijke gesprekken raken mij enorm. Het is fijn om soms een luisterend oor te kunnen zijn. En het is bijzonder hoe we in korte tijd zo'n band hebben opgebouwd met elkaar. Ook vind ik hier ook de stilte erg mooi, waarbij in jezelf keert en stilstaat bij jezelf.
Liefs, Esther
Dag twee in Lourdes
Lieve Lezers,
Vandaag hadden we een drukke dag, met een vol programma. We begonnen met de eucharistieviering in de Bernadettekerk. Die zat ook vanochtend weer behoorlijk vol. Er zaten wel zo'n 1000 mensen. Een mooie viering met zang van het projectkoor.
Vandaag is mijn taak als rolstoelbegeleider dan echt van start gegaan. Ik ben de "duwer" van Wil, zij is 87 jaar en slecht ter been. Ze loopt met een rollator, maar dat is in Lourdes niet te doen. Voor de viering worden de rolstoelers voor in de kerk gezet en de begeleiders gaan dan gewoon in de banken zitten. Na de viering worden de mensen in rolstoel weer opgehaald en meegenomen naar het volgende programmaonderdeel. Dat was in dit geval op de foto op het plein voor de Rozenkranskerk, met het hele bisdom,dus 1300 man! Dat was een uitdaging, maar het is gelukt! Hierna gingen we aan de cappucino (die is hier erg lekker, met echte slagroom!).
We gingen voor de lunch nog even flesjes vullen met Lourdeswater. Je ziet hier echt mensen met complete jerrycans...of allemaal kleine flesjes die gevuld moeten worden. De lunch was weer prima (Schnitzel!) en daarna hadden we even een moment rust .
's Middags gingen we weer op de foto, maar dit keer alleen onze groep. Dus waren we snel klaar. We liepen vandaag "door de grot". Met rolstoel heb je voorrang en ga je de hele stoet wachtenden voorbij. Mensen raken met hun hand de grot aan en proberen daar kracht uit te halen. Ik heb zelf ook mijn hand op de rots gelegd. Daarna wilde Wil, samen met haar vriendin Wil, nog graag een kaars aansteken. Mensen reageren hierop allemaal heel verschillend, maar je ziet veel emoties bij mensen. Dat roept dan weer emoties op bij anderen!
We gingen op weg, via een mooi wandelpad, naar de koffie of thee met het bisdom. Onderweg kreeg de vriendin van Wil een klapband (ja, echt waar, een harde knal!). Hulde aan Lilian, die helemaal teruggelopen is, om een nieuwe rolstoel op te halen. Ondertussen zaten wij gezellig op een muurtje te kletsen en hoorden we leuke anekdotes van Wil!
Na de koffie werden we verwacht in de Pius-X kerk. Dit is een ondergrondse kerk, waar 20.000 mensen in kunnen! Echt enorm. Hierin vond de sacramentsprocessie plaats.. Dit is de verering van het Lichaam van Christus, één van de oudste tradities in Lourdes. Er wordt dan een monstrans met daarin het Allerheiligste (de hostie, het lichaam van Christus) door de kerk gedragen. Dit is een plechtige ceremonie, met veel uiterlijk vertoon. Mooi vond ik het moment dat de lichten uitgingen en iedereen een aantal minuten stil was in zichzelf. Daarna werd er een prachtig lied gezongen door een soliste. Dit raakte me echt! Voor mij het mooiste moment van de processie.
Toen we uit de kerk kwamen scheen de zon en hebben we, met een klein clubje) even een terrasje gepakt in het zonnetje. Dat kon nog net voor het diner. Wil ging met mij mee. Ook Theo was van de partij. Hij is de broer van Wil, hij is 86 jaar en loopt alles nog gewoon zelf! Wij hebben samen mooie gesprekken gevoerd, want hij heeft een moeilijke tijd achter de rug, maar we hebben ook veel lol samen! We zijn, met zonnebril op en biertje en wijntje in de hand, samen op de foto gegaan! Wat een pret.
Na het diner werd er ook in het hotel aandacht besteed aan dodenherdenking, met een mooi gedicht en twee minuten stilte. Het ontroerde me, ver van huis....
Morgenochtend schrijf ik nog iets over de avond van Barmhartigheid! Daar is het nu te laat voor.
Slaap lekker!
Warme groeten, Esther
De eerste dag in Lourdes
Lieve allemaal,
Vanochtend zijn we met een grote groep naar de Lauden gegaan in de Rozenkransbaseliek. Een mooie kerk met een prachtige koepel, waarin de rozenkrans wordt uitgebeeld. De kerk zat goed vol. Het was een mooie viering. Ik kreeg kippenvel tijdens de liedjes waarbij iedereen meezong en het "Onze Vader" dat door 800 personen gebeden werd! Een aantal pelgrims van onze groep doet mee in het projectkoor in Lourdes. Zij zingen in alle vieringen.
Onze groep maakt gebruik van een aantal vrijwilligers van het VNB, jongeren die maatschappelijke stage lopen. Zij komen rolstoelen duwen. Hierdoor had ik vandaag een dagje “vrij” en kon ik foto’s maken. We kregen een rondleiding van Lilian langs de Heiligdommen van Lourdes. Alle mooie plekken (waar we leter deze week nog terugkomen) hebben we alvast gezien. De 3 kerken op de Esplanada, de Bernadettekerk, de grot. We hebben in aanbiddingskapel gebeden tot Maria, maar het was er erg druk. Na de rondleiding werd er gezellig koffie gedronken op een terras en daarna hadden we even vrije tijd tot aan de lunch. Ik liep nog even terug naar de Esplanada voor een paar foto’s.
De internationale mis was net afgelopen en uit de Pius-X kerk stroomde een hele processie, dat leverde mooie plaatjes op! Op dit moment zijn er Maltezers (nee, geen chocolaatjes) in Lourdes. Zij komen uit allemaal verschillende landen en zijn erg mooi gekleed. Zij maakten een groepsfoto en het plein stroomde vol met zwart, rood en wit. Erg mooi zag dat eruit, vooral omdat het er zoveel waren.
Na de lunch (die bestond uit een warme maaltijd om klokslag 12.00 uur) hebben we de 3 kerken op het plein bezocht. Volgens de rooms-katholiekeoverlevering vroeg de Maagd Mariabij de Grot van Massabielleaan Bernadette Soubirousom een kapel te bouwen. Deze kapel (die in 1866 in gebruik werd genomen) bleek al spoedig te klein voor de grote stroom pelgrims die op gang kwam. Daarom werd er overgegaan op de bouw van een grotere kerk boven de kapel, die vervolgens tot crypte van de grote kerk werd. De kerk werd toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van de Onbevlekte Ontvangenis. Omdat de Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis ook spoedig te klein werd, werd al voor het einde van de negentiende eeuw begonnen met de bouw van de Rozenkransbaseliekdie in 1901 in gebruik werd genomen.
Tijdens de bezichtiging van deze kerken regende het, maar daar konden wij wel tegen, de temeratuur was prima. Ik heb een kaarsje aangestoken in de Bernadette-kapel, op speciaal verzoek van Irene voor Edo (haar klasgenoot, die precies een jaar geleden overleden is).
Aan het einde van het plein heb je een prachtig overzicht , met achteraan de 3 kerken boven elkaar, iets daarvoor het beeld van de onbevlekte maagd en vooraan een mooi kruisbeeld. Na weer een drankje in een cafe, hadden we tijd voor onszelf en zijn we met een klein groepje naar de grot gegaan. Ook daar heb ik nog een kaars aangestoken. Een kaars voor iedereen die steun en kracht kan gebruiken! Mooi om daar even bij stil te staan, en te beseffen hoe goed wij het hebben. De afgelopen dagen heb ik in indringende gesprekken al weer heel wat leed gehoord!
Na het diner vond er in de Bernadettekerk een welkomstviering plaats voor alle pelgrims van het aartsbisdom Utrecht. Dat zijn er 1300! Leuk om te weten: de jongste pelgrim is 4, de oudste is 103! De viering werd voorgegaan door Kardinaal Eik. Het was een mooie viering. We hebben er allemaal van genoten. Ik begeleidde de rolstoel van Wil terug naar het hotel. We hebben nog een extra rondje gelopen langs de mooie lichtjes op het plein en gingen daarna terug met de lift naar het hotel (er is een behoorlijk niveauverschil, dus die lift is geen overbodige luxe).
Iedereen was moe van de indrukwekkende dag. Ik ga nu ook snel slapen.
Welterusten allemaal (leuk om te zien en horen dat er zoveel mensen meelezen)!
Liefs, Esther
De reis naar Lourdes
Hallo Allemaal,
Even een korte update, want het is al laat en ik ben erg moe! Vanochtend om 4.30 uur werd ik opgehaald door Lilian. Een service waar vooral Charles blij mee was ;-). Iedereen verzamelde bij de kerk in Bunnik. Alle koffers werden voorzien van een paars lintje, handig voor de logistiek later die dag. De bus had wat moeite om op de goede plek terecht te komen voor de kerk in Bunnik, de rolstoellift werkte niet optimaal (maar met vereende krachten werd Nel in de bus getild). Maar uiteindelijk zaten we allemaal en werden we onder het genot van een kopje koffie of thee naar Tourcoing vervoerd. In de bus werd gestart met een gebed en gezamenlijk Onze Vader en Wees Gegroet. Er vonden mooie kennismakingen en gesprekken plaats op de vroege ochtend. In tourcoing stapten we over van de bus naar de TGV. En nadat iedereen gesettled was vertrokken we om 9.30 uur richting Lourdes. De reis was lang, vermoeiend, maar erg gezellig. Veel gezellige gesprekken, spelletjes, puzzels, een lekkere lunch en diner (tesamen in één pakket). De reis voerde langs Lyon, Nimes, Montepellier, Narbonne. uiteindelijk arriveerden we om 20.30 uur in Lourdes. We reden het statiin van Lourdes binnen, terwijl alle mensen in de trein de eerste coupletten van het Lourdeslied zongen. Een mooi moment. Daar was het een geregel van koffers, rollators, rolstoel richting de bus die ons naar het hotel vervoerde. Daar waren we om 22.00 uur. Na het verkennen van de kamer, ging een lekker wijntje er wel in! Met een klein groepje zijn we uiteindelijk nog even naar de grot gelopen waar een viering aan de gang was. Meteen indrukwekkend en genieten. We bleven maar kort, en liepen met een omweg, via een terras (waar we heerlijk in een vestje buiten zaten) terug naar het hotel. Gelukkig krijgen we de komende dagen tijd genoeg tijd om ons onder te dompelen in Lourdes. Te starten morgenochtend met de lauden in de Rozekransbaseliek om 8.30 uur. Nu maar snel slapen dus!
Lieve groeten, vanuit Lourdes,
Esther