Lieve Lezers,

Vandaag hadden we een drukke dag, met een vol programma. We begonnen met de eucharistieviering in de Bernadettekerk. Die zat ook vanochtend weer behoorlijk vol. Er zaten wel zo'n 1000 mensen. Een mooie viering met zang van het projectkoor.

Vandaag is mijn taak als rolstoelbegeleider dan echt van start gegaan. Ik ben de "duwer" van Wil, zij is 87 jaar en slecht ter been. Ze loopt met een rollator, maar dat is in Lourdes niet te doen. Voor de viering worden de rolstoelers voor in de kerk gezet en de begeleiders gaan dan gewoon in de banken zitten. Na de viering worden de mensen in rolstoel weer opgehaald en meegenomen naar het volgende programmaonderdeel. Dat was in dit geval op de foto op het plein voor de Rozenkranskerk, met het hele bisdom,dus 1300 man! Dat was een uitdaging, maar het is gelukt! Hierna gingen we aan de cappucino (die is hier erg lekker, met echte slagroom!).

We gingen voor de lunch nog even flesjes vullen met Lourdeswater. Je ziet hier echt mensen met complete jerrycans...of allemaal kleine flesjes die gevuld moeten worden. De lunch was weer prima (Schnitzel!) en daarna hadden we even een moment rust .

's Middags gingen we weer op de foto, maar dit keer alleen onze groep. Dus waren we snel klaar. We liepen vandaag "door de grot". Met rolstoel heb je voorrang en ga je de hele stoet wachtenden voorbij. Mensen raken met hun hand de grot aan en proberen daar kracht uit te halen. Ik heb zelf ook mijn hand op de rots gelegd. Daarna wilde Wil, samen met haar vriendin Wil, nog graag een kaars aansteken. Mensen reageren hierop allemaal heel verschillend, maar je ziet veel emoties bij mensen. Dat roept dan weer emoties op bij anderen!

We gingen op weg, via een mooi wandelpad, naar de koffie of thee met het bisdom. Onderweg kreeg de vriendin van Wil een klapband (ja, echt waar, een harde knal!). Hulde aan Lilian, die helemaal teruggelopen is, om een nieuwe rolstoel op te halen. Ondertussen zaten wij gezellig op een muurtje te kletsen en hoorden we leuke anekdotes van Wil!

Na de koffie werden we verwacht in de Pius-X kerk. Dit is een ondergrondse kerk, waar 20.000 mensen in kunnen! Echt enorm. Hierin vond de sacramentsprocessie plaats.. Dit is de verering van het Lichaam van Christus, één van de oudste tradities in Lourdes. Er wordt dan een monstrans met daarin het Allerheiligste (de hostie, het lichaam van Christus) door de kerk gedragen. Dit is een plechtige ceremonie, met veel uiterlijk vertoon. Mooi vond ik het moment dat de lichten uitgingen en iedereen een aantal minuten stil was in zichzelf. Daarna werd er een prachtig lied gezongen door een soliste. Dit raakte me echt! Voor mij het mooiste moment van de processie.

Toen we uit de kerk kwamen scheen de zon en hebben we, met een klein clubje) even een terrasje gepakt in het zonnetje. Dat kon nog net voor het diner. Wil ging met mij mee. Ook Theo was van de partij. Hij is de broer van Wil, hij is 86 jaar en loopt alles nog gewoon zelf! Wij hebben samen mooie gesprekken gevoerd, want hij heeft een moeilijke tijd achter de rug, maar we hebben ook veel lol samen! We zijn, met zonnebril op en biertje en wijntje in de hand, samen op de foto gegaan! Wat een pret.

Na het diner werd er ook in het hotel aandacht besteed aan dodenherdenking, met een mooi gedicht en twee minuten stilte. Het ontroerde me, ver van huis....

Morgenochtend schrijf ik nog iets over de avond van Barmhartigheid! Daar is het nu te laat voor.

Slaap lekker!

Warme groeten, Esther