Bonjour,

Alweer een bijzondere dag in Lourdes! En aangezien het al laat is, houd ik het kort vandaag. Vanochtend hadden we een eucharistieviering in de Pius-X kerk (ondergronds). Een mooie viering, die toch persoonlijk voelde ondanks de enorme ruimte. De kardinaal noemde in zijn preek de Mariale stijl; deze wordt gekenmerkt door liefde en tederheid in contact met anderen. Dit sprak me wel aan.

's Middags ging ik een stadswandeling maken met een groep. (een andere groep ging met het treintje een rondrit maken door Lourdes. Wij volgden de belangrijk plekken van Bernadette in haar leven. Niet helemaal in Chronologische volgorde, want we begonnen met het familiegraf op het kerkhof, boven op de berg. Een prachtige plek met de groene bergen op de achtergrond. Daar hebben we samen het Onze Vader en Wees Gegroet gebeden, om ook onze eigen dierbare doden te herdenken. Hier werd ik door geraakt en dit was even een emotioneel moment voor mij. Verder zagen we de molen waarin Bernadette geleefd heeft, het doopvont (maar niet meer in de originele kerk) en een werkplaats waar beelden gemaakt worden. Een leuke en sportieve middag (ik heb bewondering voor mensen die iedere dag rolstoelen moet duwen. Wat is dat zwaar, vooral berg op en berg af).

's Avonds was de lichtprocessie. Dit was een zeer indrukwekkend schouwspel. Eerst werden we opgesteld. (Ik had vanavond vrijaf om foto's te maken). Rolstoelen vooraan, lopers achteraan, het werd een hele stoet die om 21.00 uur vertrok. In het begin was het nog niet donker, maar toen het donker werd, werd het helemaal een mooi schouwspel. Moeilijk om goed in beeld te krijgen op de foto. Moeilijk om de sfeer te beschrijven, er zijn eigenlijk geen woorden voor. Je moet het beleven, erbij zijn!! Er werd in alle talen door duizenden mensenhet Onze Vader en Wees Gegroet gebeden. Het Ave Maria werd door duizenden mensen gezongen en daarbij gingen de lichtjes de lucht in! Kippenvel. Arie mocht het Onze vader voordragen op de border voor alle mensen. Hier deel van uitmaken is geweldig, je voelt een enorme verbondenheid met elkaar.

Hierna gingen we nog met een aantal mensen naar Jean d'Arc, maar ik vond het er eigenlijk veel te druk na de mooie stilte van de processie. Dus na een wijntje hield ik het voor gezien. Op de terugweg raakte ik in een mooi gesprek verwikkeld, waardoor het alsnog erg laat werd. De persoonlijke gesprekken met mensen zijn bijzonder hier. De ontmoetingen en deze persoonlijke gesprekken raken mij enorm. Het is fijn om soms een luisterend oor te kunnen zijn. En het is bijzonder hoe we in korte tijd zo'n band hebben opgebouwd met elkaar. Ook vind ik hier ook de stilte erg mooi, waarbij in jezelf keert en stilstaat bij jezelf.

Liefs, Esther